آقای استاندار ترو خدا سلام!!!!

جناب آقای سردار سلام

حال شما خوبه اگه از ما رسیده باشید ملالی نیست جز بی محلی شما به مطبو عات

می خواهم بدانی روزهای سختی فرا روی ماست و فریاد رسی نیست جز خودمان

آقای استاندار آنچه که در این سالها یاد گرفته ام این است که نمی توان به شهدا خدمت کرد مگر با خدمت به مردمی که شهدا به عشق آنها به جنگ رفتند وجان هدیه کردند.

جناب سردار !

شما را نمی شناسم اما آنچه دیدم در این چند وقت سکوت شما بوده به راستی نگاهی به چندی که گذشت کرده اید ....چند انتصاب وچند بحران    چند لابی ودوباره سکوت

 آقای استاندار سکوت بزرگترین جفا به مردم است بهتر نیست با مردم صادقانه حرف زد و از مشکلات فرا رو گفت.

آقای استاندار

نمی دانم که روزی حواهم توانست بی هیچ واهمه ای سخن بگویم و درد ها را بازگو کنم یانه اما در همین چند قدمی مان دخترانی را می شناسم که برای تامین خرج های دانشگاه و ... تن به ذلت می دهند

در همین شهر مردی را می شناسم که هر شب شرمنده به نزد خانوادهاش برمی گردد و همسرش تنها با درست کردن چند گوجه و تلیت کردن آب ان کودکانش را سیر میکند...

کودکی را می شناسمکه در آرزوی پوشیدن لباسی از آن خودش روزگار سر میکند

آیا وقت آن نرسیده ستاذ بحران های اجتماعی(نه از نوع قهری و دادگاهی آن) تشکیل شده و با بودجه ای به رفاه هم استانی ها توجه کند

می دانم حرف هایم آرمان گرایانه است ولی یادمان باشد ارزش مسلم از کعبه بیشتر است

آقای استاندار تا کی باید سکوت کرد .... بگذارید ماهم محرم باشیم شاید کمکی از دست ما هم برآید

آقای استاندار نمی دانم مدیرانی که منصوب کردید می شناسید یا نه ولی آیا به سراغ جوانانی که امروز با خواسته های فراتر از عقیده های شماست رفته اید یا تصمیم گرفتید جوانی از میان (...) انتخاب کنید که حتی نمی داند خیابان طالقانی چرا پنج شنبه شلوغ است و چرا در خیابانهای کیانپارس نمی توان راه رفت و یا چرا افسردگی در جوانان شیوع پیدا کرده ...

آقای سردار همه چیز نتوان و نشاید گفتن اما دلم می خواست ساعتی برای شما کارهایی را که میتوان انجام داد و هیچکس نگاه آن ها نکرده را باز گوبم

                                             به خاطر داشته باشید....روزها می گذرد....